Wiśnia uprawiana jest jako drzewo owocowe, choć czasem można ją spotkać jako roślinę ozdobną, np. w parkach czy ogrodach. Hoduje się ją od ponad dwóch tysięcy lat. Medycyna ludowa zalecała jedzenie wiśni w leczeniu kamicy nerkowej czy schorzeń pęcherza moczowego. Do dziś sok z wiśni jest uważany w medycynie naturalnej za środek chroniący przed zaburzeniami serca.

Szereg zalet Swoje cenne właściwości wiśnia zawdzięcza m.in. dużym ilościom żelaza, miedzi, sodu, manganu, potasu, fosforu, wapnia czy witaminie C, P, A oraz z grupy B. W wiśni obecna jest również pektyna, która przyśpiesza tempo trawienia, obniża poziom „złego” cholesterolu, pomaga pozbyć się z organizmu szkodliwych toksyn, uszczelnia naczynia krwionośne i zapobiega nadciśnieniu tętniczemu. W wiśniach obecne są też cukry, białko, tłuszcze i węglowodany.

Wiśnie działają antybakteryjnie, odtruwająco, przeczyszczająco, przeciwzapalnie. Regulują gospodarkę kwasowo-zasadową w organizmie. Znajduje się w nich sporo cennych i silnych przeciwutleniaczy, a dokładnie antocyjanów, które spowalniają procesy starzenia i chronią przed wieloma chorobami. Wiśnie doskonale zaspokajają głód, dlatego są polecane osobom odchudzającym się. Garść wiśni zawiera tylko ok. 30 kalorii. Z badań amerykańskich ekspertów wynika, że regularne spożywanie wiśni może zredukować tkankę tłuszczową, zwłaszcza brzuszną.

Nie warto pozbywać się szypułek, które obfitują w związek zapobiegający powstawaniu skrzeplin i zatorów w naczyniach krwionośnych. Podobnie kwiaty wiśni mają działanie prozdrowotne – zawierają bowiem substancje, które m.in. chronią przed powstawaniem obrzęków i pomagają w odchudzaniu.